سُبُل هدایت

خداوند حکیم در آیه چهارم از سوره «فلق» که موارد پناه بردن به خدا را برمی شمرد، می فرماید:

وَ مِنْ شَرِّ النَّفَّاثاتِ فِی الْعُقَد
و از زیان زنان دمنده [که افسون و جادو] در گره‏ ها [مى ‏دمند و با این کار شیطانى در زندگى فرد، خانواده و جامعه خسارت به بار مى‏ آورند]

صاحب تفسیر «مجمع البیان» ضمن تفسیر آیه شریفه که مورد نزول آن زن های ساحر و جادوگرند، معنای جامعی را نقل می کند که ـ از نظر جامعیتی که آیات قرآن کریم دارند و نمی شود آنها را مختص به مورد نزول دانست ـ معنای لطیف و مناسبی است. می گوید:

« النفاثات، النّساء اللّاتی یُملِنَ آراءَ الرّجالِ و یَصرفنَهُم عن مُرادِهِم و یَرُدّنّهُم إلی آرائِهِنّ »
«نفاثّات فی العقد»، زنانی هستند که مردان را تحت تأثیر جمال و رفتار و گفتار تحریک آمیز خود قرار داده و آنها را از عزم و تصمیمی که دارند بر می گردانند و تسلیم هوای نفس خود می سازند؛

یعنی جلوه زن، یکی از عواملی است که عقده(گره) ایمان را از دل انسان می گشاید و رشته حمیّت و مردانگی را پاره می کند و عزم و اراده و تصمیم را از دست می گیرد و یک حالت بی قیدی و بی بند و باری در آدمی ایجاد می کند! در آن موقع مردی که مسحور «جلوه زن» شده است، از اقدام به هیچ گناه و جنایتی خودداری نمی کند.