أَلا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوب
آگاه باشید! دلها فقط به یاد خدا آرام مى گیرد.
(سوره مبارکه رعد، آیه 28)
أَلا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوب
آگاه باشید! دلها فقط به یاد خدا آرام مى گیرد.
(سوره مبارکه رعد، آیه 28)
شهید در قبال خدا، گذشت و ایثار کرده است. ایثار، یعنى ندیدن و به حساب نیاوردن خود. اگر او خود را به حساب مىآورد و در معرض نابودى و خطر قرار نمىداد، به این مقام نمىرسید. این جوانانى که در جبهههاى جنگ، در گرماى خوزستان، در زیر آفتاب شصت و پنج درجه حرارت و یا در سرماى کردستان، بر روى کوههاى پر از برف، رفتند و جان را فدا کردند، همهشان خانه داشتند، زندگى داشتند، پدر و مادر مهربان داشتند، بعضى همسر عزیز و نازنین داشتند، بعضى فرزندان و جگر گوشگان داشتند، آسایش داشتند، آرزو داشتند؛ اما همه را گذاشتند و رفتند.
ما که مىخواهیم پیام آنها را بگیریم، پیامشان چیست؟ پیام این است که اگر مىخواهید خدا را از خودتان راضى کنید و وجودتان در راه خدا مفید واقع شود و مقاصد و اهداف عالى ربوبى و الهى درباره عالم آفرینش تحقّق پیدا کند، باید خودتان را در مقابل اهداف الهى ندیده بگیرید.