وَ قَالَ الرَّسُولُ یَارَبِّ إِنَّ قَوْمِى اتخَّذُواْ هَذَا الْقُرْءَانَ مَهْجُورًا
و پیامبر (به گلایه) گفت : ای پروردگار من! به راستی قوم من این قرآن را رها شده گرفتند. (قرآن را رها کردند)
سوره مبارکه فرقان آیه 30
وَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ أَشَدُّ حُبًّا لِّلَّه
و کسانی که ایمان آوردند در دوستی خدا سخت ترند
سوره مبارکه بقره آیه ۱۶۵
أَ حَسِبَ النَّاسُ أَن یُترَکُواْ أَن یَقُولُواْ ءَامَنَّا وَ هُمْ لَا یُفْتَنُون
آیا مردم گمان کردند همین که بگویند: «ایمان آوردیم»، به حال خود رها مىشوند و آزمایش نخواهند شد؟!
سوره مبارکه عنکبوت،آیه2
وَ اعْلَمُواْ أَنَّمَا أَمْوَالُکُمْ وَ أَوْلَادُکُمْ فِتْنَةٌ وَ أَنَّ اللَّهَ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِیم
و بدانید که اموال و فرزندانتان فقط وسیله آزمایش شماست، و خداست که پاداشى بزرگ نزد اوست
سوره مبارکه انفال،آیه28
یَأَیُّها الَّذِینَ ءَامَنُواْ اجْتَنِبُواْ کَثِیرًا مِّنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَ لَا تجَسَّسُواْ وَ لَا یَغْتَب بَّعْضُکُم بَعْضًا أَ یُحِبُّ أَحَدُکُمْ أَن یَأْکُلَ لَحْمَ أَخِیهِ مَیْتًا فَکَرِهْتُمُوهُ وَ اتَّقُواْ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَّحِیم
اى کسانى که ایمان آوردهاید، از بسیارى از گمانها بپرهیزید که پارهاى از گمانها گناه است، و جاسوسى مکنید، و بعضى از شما غیبت بعضى نکند آیا کسى از شما دوست دارد که گوشت برادر مردهاش را بخورد؟ از آن کراهت دارید. [پس] از خدا بترسید، که خدا توبهپذیر مهربان است.
سوره مبارکه حجرات آیه 12
وَ أَقِمِ الصَّلَوةَ طَرَفىَِ النَّهَارِ وَ زُلَفًا مِّنَ الَّیْلِ إِنَّ الحَسَنَاتِ یُذْهِبنَْ السَّیِّاتِ ذَلِکَ ذِکْرَى لِلذَّاکِرِین
در دو طرف روز، و اوایل شب، نماز را برپا دار چرا که حسنات، سیئات (و آثار آنها را) از بین مىبرند این تذکّرى است براى کسانى که اهل تذکّرند!
(سوره مبارکه هود، آیه114)
وَ إِمَّا یَنزَغَنَّکَ مِنَ الشَّیْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ إِنَّهُ سَمِیعٌ عَلِیم
و هر گاه وسوسه اى از شیطان به تو رسد، به خدا پناه بر که او شنونده و داناست!
(سوره مبارکه عراف، آیه 200)
کلُُّ نَفْسٍ ذَائقَةُ الْمَوْتِ وَ نَبْلُوکُم بِالشَّرِّ وَ الخْیَرْ فِتْنَةً وَ إِلَیْنَا تُرْجَعُون
هر انسانى طعم مرگ را مى چشد! و شما را با بدی ها و خوبی ها آزمایش مى کنیم و سرانجام بسوى ما بازگردانده مى شوید
(سوره مبارکه انبیاء، آیه 35)
خداوند حکیم در آیه چهارم از سوره «فلق» که موارد پناه بردن به خدا را برمی شمرد، می فرماید:
وَ مِنْ شَرِّ النَّفَّاثاتِ فِی الْعُقَد
و از زیان زنان دمنده [که افسون و جادو] در گره ها [مى دمند و با این کار شیطانى در زندگى فرد، خانواده و جامعه خسارت به بار مى آورند]
وَ ما أُبَرِّئُ نَفْسی إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلاَّ ما رَحِمَ رَبِّی إِنَّ رَبِّی غَفُورٌ رَحیم
من هرگز خودم را تبرئه نمى کنم، که نفس (سرکش) بسیار به بدی ها امر مى کند مگر آنچه را پروردگارم رحم کند! پروردگارم آمرزنده و مهربان است.
(سوره مبارکه یوسف، آیه 53)
